بررسی کيفيت زندگی بيماران مبتلا به پرفشاري خون و ديابت نوع دو
بررسی کيفيت زندگی بيماران مبتلا به پرفشاري خون و ديابت نوع دو
براساس تعريف سازمان جهاني بهداشت،كيفيت زندگي حالتي از سلامتي كامل فيزيكي ذهني و اجتماعي و نه فقط فقدان بیماری يا ناتواني است .كيفيت زندگي برآیند مهمي از سلامتي به شمار می رود و به عنوان يک موضوع اصلي در مراقبت از بیماری های مزمن مطرح است .
فشارخون برابر يا يشتر از 140 روي 90 ميليمتر جيوه نشان دهنده ی فشارخون بالا مي باشد ˒ نتايج مطالعات بیانگرپایين بودن سطح كيفيت زندگي بیماران مبتلا به فشارخون نسبت به افراد سالم مي باشد زيرا ابتلا به پر فشاري خون موجب ايجاد محدویت هاي فراوان در رژيم غذايي و تغيير در انجام فعالیت های روزانه بیماران می شود.
دیابت نوع دو، نوعي اختلال در سوخت و ساز بدن است كه با بالا بودن گلوكز خون در شرايط مقاومت در مقابل انسولين وكمبود نسبي انسولين شناسايي مي شود.عدم مراقبت خود، خوب كنترل نكرن قندخون و افزايش عوارض ديابت منجر به كاهش كيفيت زندگي بیماران دیابتی مي گردد. در مطالعات متعددي مشخص شده است كه بيماري ديابت اثرات معكوس و معني داري بر ایجاد مختلف كيفيت زندگي بیماران دارد. هدف از انجام مراقبت های درمانی در بیماران مبتلا به دیابت و پرفشاری خون، مطلوب نمودن کیفیت زندگی بیماران است،اگر اصلاح کیفیت زندگی هدف مهم در درمان طبی باشد باید به عنوان یک برایند در تحقیقات درمانی در نظر گرفته تا بدین طریق با توجه به نتایج به دست آمده برنامه ریزی های مناسب به منظور اصلاح کیفیت زندگی این بیماران صورت گیرد.اصطلاح كيفيت زندگي نه تنها براي بیماران دیابتی سودمند و باارزش است، بلكه هزينه هاي مراقبت بهداشتي و پزشكي مرتبط با آن ها نيز كاهش می یابد. هدف از انجام مراقبت ها ي درمانی در بیماران مبتلا به دیابت و فشارخون مطلوب نمودن کیفیت زندگی بیماران است.
بیماری های مزمن مانند دیابت و فشارخون با توجه به شيوع فزاينده آن از مسائل اصلي بهداشتي درماني در جوامع جديد هستند. اين بیماری ها در فعاليت هاي معمول و روزانه بیماران اثر منفي مي گذارند. درمان های پزشكي هر چد علائم بیماری را كاهش مي دهند ولي باعث اختلال در الگو و كيفيت زندگي اين بیماری مي شوند.
در تبيين اين موضوع مي توان بیان نمود كه بیماران مبتلاء به دیابت و فشارخون علاوه بر درگير شدن و گرفتاری هاي فردي،خانوادگي و مالي ناشي از بیماری، با مسائل گوناگون مانند: محدوديت های غذايي و عوارض متعددي كه كيفيت زندگي را به شدت تحت تاثير قرارمي دهد، مواجه مي گردند. عدم توجه به كيفيت زندگي مي تواند منجر به نااميدي، نداشتن انگيزه براي تلاش و كاهش فعاليت هاي اجتماعي، اقتصادي و بهداشتي بیماران گردد كه خود كاهش بيشتر كيفيت زندگي بیماران را موجب می شود. اختلال در كاركردهاي اساسي زندگي مانند كيفيت پايين خواب در افراد مبتلا به دیابت نوع دو، و افزايش سطح گلوكز، انسولين و مقاومت به انسولين همراه است كه مانند چرخه ای معيوب و باعث اختلال كيفيت زندگي اين دسته از بیماران می گردد . در کشور ما نیزاغلب بیماران دیابتی با وضعيت نامطلوب و مشكلات عديده اي جهت هزينه هاي درمان و كنترل بیماری خود روبرو هستند كه موجب كاهش كيفيت زندگي اين دسته از بیماران مي گردد .
كيفيت زندگي بیماران دیابتی نوع دو و افراد غير دیابتي تفاوت معني داری در بعد روان وجود دارد. به نظر مي رسد كه،درمان ها ي خسته كننده و عوارض ناتوان ساز و تهديدكننده دیابت عوارض جسمي، رواني- روحی ، اجتماعي و به عبارتی كيفيت زندگي فرد مبتلاء را تحت تأثير قرار مي دهد. به طور كلي، با توجه شيوع روزافزون بیماری فشارخون بالا به خصوص بیماری دیابت نوع دو و اثر سوء اين بیماری بر كيفيت زندگي بیماران ، توجه ويژه به كيفيت زندگي اين دسته از بیماران به خصوص در مولفه هاي جسماني و روانشناختی ضروري به نظر مي رسد. برگزاري كارگاه هاي خودمراقبتی و همچنين تشويق بیماران دیابتی براي رجوع به کلینیک های روانشناسي جهت انجام تمرينات روانشناختي، مي تواند به بهبود كيفيت زندگي بیماران فشارخون و دیابت كمک كند.
منبع :
نعمت ستوده اصل و همکاران : بررسی کيفيت زندگی بيماران مبتلا به پرفشاري خون و ديابت نوع دو ، كومش-جلد22، شماره2(پياپی78،)بهار1399
